BİR KERE SİİR OLSUN

SANA YAZARKEN Kalemimin boynu bükülür sana yazarken bütün kelimeleri sayfana harmanlasam Kırılan harfleri yapıştıramam şiirine Duygum damlar kağıdın orta yerine Gücendirilmiş kalbimin kanı akar kenara doğru “Parmağının ucuna sür beni sonra alnına “ Diyemem. Bayramsa kurban neden ben . Ellerin serinliğim olduğunu bilmez de iter bütün hayallerimi ..Kağıdından taşan hayatım masandan düşer Beyazlığın ortasında kalemim susar Yazamam , Bastığın halıya saklanır alyuvarlar… ekim sonu 2008

Merhaba Blog

Hayat mı geçip giden ,ben miyim. Bir giden var ama..