Sabah pencereden baktığımda yol kenarındaki suyun üzerinin buzlandığını gördüm.
Hala izmirdeyim..gidemedim...Neden-se,izmir beni hep üzüyor hep yarım ve hüzünlü oluyorum. Bu hüznü besleyen şeyler olabilir se de , bir başkasıyla direkt ilgisi yok. 1980 lerden beri bu böyle... burada fazla kalmamalıyım...
yarın sabah geri döneceğim.Kedime köpeğime. Zeytin ağaçlarına ve çimenlere düşen beyazlığa gideceğim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder