Haksızlık yapıldığında hiç affedemiyorum. Eğerki haksızlık yaptığını anlayan gelip "özür dilerse yürekten, haksızlığının farkına varırsa" o vakit affedebiliyorum.
Anladım ki,birilerine güvenmek istiyorum. Birilerinin hayatın bir ucundan tuttuğunu bilmek, birilerinin "tama ben yaparım merak etme hallederim"demesini istiyorum bazen. Demesinden çok yapacağına inanmak,güvenmek istiyorum. Her işin bana baktığı anlar enerjim yoksa,tükenmişlik yaşıyorum.
Bunca yazıları,şiirleri erteleyişimin nedeni de bu"içinden çıkamamak,başlaayamamak-yardım hali-ama hiç kimsenin gerçekten yardım etmeyeceğini bilmek.....güvenmemek değil benimkisi, birilerinin güven vermemesi..
Bazen eve gelmek istemiyorum...ama kedi köpek var. Onlara sorumluluk duymasam...
Bir çiçek gördüm bugün rengi turuncu sarı kırmızı karışık, sanki onu görmem için oradaydı ve yaşamak kötü şeyleri örten güzellikleri görmek içindi.
29 Ağustos 2009 Cumartesi
Orada Olamamak
Konuşamayan bir insan bir hayvan kuruyup giden bitkiler, beni acıtıyor. Neden bilemiyorum? Şimdi zonguldakta o minik kedi tavan araasında acılı yatarken orada olsaydım iyileşmesine yardımcı olurdum. ona bakardım hissi peşimi bırakmıyor. Orada olamıyorum ve acı çekiyorum.
Evden çıkmamayı,hiç birşey duymamayı,telefonlarımı kapatmayı istiyorum.
Her olumsuzun, hayatı kolaylaştırmayan herşeyin bana çok ağır geldiği günler yaşıyorum. Umduğum hiç birşey, beklediğim hiçbirşey olmuyor.
Evden çıkmamayı,hiç birşey duymamayı,telefonlarımı kapatmayı istiyorum.
Her olumsuzun, hayatı kolaylaştırmayan herşeyin bana çok ağır geldiği günler yaşıyorum. Umduğum hiç birşey, beklediğim hiçbirşey olmuyor.
25 Ağustos 2009 Salı
Yine,
Yine başladı sabahları uyanmak istemeyiş bende. Yine umutsuzluk türküleri dönüyor plaklarda...
1 Ağustos 2009 Cumartesi
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)