Bazen o kadar çok öfkeleniyorum ki, karşımdaki anlamamakta,yanlışında direndiğinde yada benim söylediklerimi hiç ama hiç umursamadığında öfkeme yeniliyorum. Bu kasıtlı duruş burun kanaması yaptıracak kadar beni geriyor. Sonra .geçince "neden yaptım,keşke çekip gitseydim"diyorum. Ama eşit koşullarda değilim..gitmek degil çözmek gerek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder