Gece Uyandığımda
yaşamı sorgulamaya başlıyorum. bedeim yok olup gidecek...cahit Sıtkı da böylemi düşünürdü. sanırım 10 yıldır bunu-daha sık- düşünüyorum.
Bazen kalbim daralmış uyanıyorum..tatsızlık sarıyor beni..sası bir tat-sızlık.
yazamadıklarım geliyor aklıma..Kitaplaşmamış sölzerim..ne anlamı var ki onca şiirlerin..
yankısı olmayan bir beden..insan neki..kas-kemik kan..canın anlamı olmadığı anlardan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder