Bir KİTAP yazacaktım ,ama şiirlerimi değil.

Bazen yazmaktan vazgeçtiğim oldu. Herkes biliyordur gibi tuhaf bir varsayımım var benim. Aslında cok cok az kadının  bu konuyu bildiğini, çoğumuzun bu bilgilerden mahrum bırakıldığını kabullenemiyorum.

Orda burda kadınların hazzı üzerine orgazm üzerine yanlış yazılar görüyorum. Hani eskilerde yazılmış söylenmişler neyse de,yeni yazılar ve görsel iletişim araçlarında “erkek merkezli ,yani yine erkek hazzını önceleyen, kadını nesneleştiren ifadeler artarak sürüyor.

Kadınların kendini erkekten bağımsız ifade etme yolları adeta kapatılıyor. .Dolayısıyla bir tekil/özne olarak kadının kendini tanıması. anlaması, öğrenmesi engellenmiş oluyor. Bunun en belirgin örneklerini kadın kalarak kadınları seven kadınların hallerinde görüyoruz. Bunu  kendini erkeğe göre tanımlayan her kadında görüyoruz. Hep bir başkası gibi olmak..kendini tanımamak..

    Eksiğiyle fazlasıyla   anatomik yapı olarak tek biricik bir beden olan kadın,  cinsellik, duygu ve hazlarını tanımlarken özgür olamıyor. Ama ben, ama  sen, ama o…fakat kim?

Bence  ben ,  sence sen.. kendimce hiç biri..

    Esasında , insanlık(erkeklik) tarihi boyunca yüklenmiş benimsetilmiş bilgi ve dolaylı duygular, yanlış bilgiler üzerine “ BEN”olanı  bulmak ,bu konuda zihin açıcı ufuk açıcı cümleler kurmak hiç kolay olmuyor.

 

BİR KİTAP YaZACAKTIM 12 yıldır süren anlatılar üzerine,üzerinden..ta kendimizi ve fakat  elimden tutanlara çok güvendim.. Çünkü gördüğünüz gibi ben bir anlatıcıyı. Helede bu yeni teknolojinin pratikliğinden yoksunken…yazamazdım… Onlar benim onlara ne çok güvendiğimi, bu kitabı ancak böyle oluşturabileğimi(zi) fark edemediler. Elimi bıraktıklarında bu yüzden çok kırıldım incindim…derdimi anlatamadığım için yalnızlaştım. Bir istekte iki kere bulunamazdım…kaldı o mail tünellerinde dosyalar