Geçenlerde 3 gece üst üste rüyama girdi. yaşıyordu ona sarılıyordum .Görüyor musunuz diyordum yaşıyor...şurada gömülü benim köpeciğim. 14 yıl arkadaşımdı o benim..şimdi bunları yazarken boğazıma düğümleniyor acılar, sonra dökülüyor damlalar. Onu niye bu kadar özlüyorum. Bir fotoğrafına rastlasam şuramda ağrı başlıyor..
meğer ne zormuş imiş ölüp gideni özlemek...ne zaman unutacağım ben seni..ne zaman acı vermeyecek seni anımsamak..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder