Yine bahar geldi. tam bir sene önce buradaydım yine. Erik çiçekleri balkonuma dökülürken uzaaklara baktığımda denizden güneşin gidişini görürdüm. Bu sene yapılan devasa binalar kapattı denizimi kızıl gökyüzünü..
Bu ev yıkılsın da yenisi yapılsın diye uğraşıp duruyorum. Yumuşak zemin diye masrafı çok diyor müteahhit. Elimde bir şey yok. Bu nedenle bana en alt daireleri dayatıyor. ben de ne ola ki en alt daire olsa diyemiyorum. Niye diyemiyorum...ne ola ki..
yine balkonuna dökülse erik çiçekleri ne ola ki..
meğer ne müşkül imiş hayat..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder