hayal işte

Bütün arkadaşlarım meşgül, hepsinin hafta sonu hafta içi günleri saatleri dolu. Benim zorunlu ziyaretlerimi "gezdiğime" yoruyorlar. Oysa ben lay lay lom çıkıp arkama bakmadan nerde akşam orda sabah hiç gezmemişimdir. Çok kişiden bir şey için yardım istedim. bir parça destek bir parça itmek... Çok iyi hatırlıyorum..hatta unutmadım ki..benim matematik alt yapım yoktur. hasta idim öğretmenimin temel matematik dersi verdiği haftalarda sonra bir daha -toplamayı bilmeden- bir üst tura çıkamadım.Ve hiç kimsem yoktu o ara mesafeyi kapatmam için bana zaman ayıracak...Yıllar sonra üniversitede de karşıma çıktı bu. formüller, logaritmalar..bir kursa gitmeden imkansız geçemem. O vakitler bir dersi son sınıfa bırakabiliyorduk.Ben bu matematik işini son sınıfa bırakayım. Ama 12 eylül darbesi her şeyi değiştirdi ve dersleri vermeden bir üst sınıfa geçmeyi yasakladı. Ben bittim. Ne yapacağım şimdi. Sınava girdim 8 sorudan birini dahi yapamadım. cidden hiç bir şey bilmiyordum.. kopya çekmek için de bir şeyler bilmek lazımdı..hayatımda verdiğim tek boş kağıttır. Ayşe Cırban bir gün huzurevine-hafta sonu nöbetçi idim- ziyaretime geldi ve bana 8sorudan 4ünü çözmeyi öğretti. Tek umudum kurtarma sınavında 8 sorudan bir kaçının tekrar sorulmasıydı. ve 3ü soruldu..zar zor ezberimden yaptım ve hoca'nında pozitif ayrımcılığıyla 4,5dan 5 not ile geçtim. Diyorum ki biri bana bir plan çıkarsın. Ben böyle çalış(a)mıyorum. Yazık olacak kadınlar için o kitaba da, benim için şiirlere de.. Bu aralar köyceğize gidesim var..imkanım olsa göle bakan sakin bir evde otursam... Hayal işte.